Ritornata a Roma!

Naar aanleiding van het feit dat ik 10 minuten heb moeten zoeken naar 'hoe ik ook alweer een reisverslag kan toevoegen' moet ik de mensen die geklaagd hebben dat ik weinig reisverslagen schrijf bij deze gelijk geven.
Na een officieel examen Italiaans in december, bestaande uit een lees-, luister- en mondeling deel hadden we een weekje 'Italiaanse keuken': een kijkje in de keuken met een chefkok, een cursus wijnproeven en een wandeling langs authentieke restaurantjes en winkeltjes, afgesloten met een cocktail. Bijzonder weinig koken dus, maar daarom niet minder leuk!!
Vervolgens Gideon&Leonie op bezoek, twee dagen later dan gepland vanwege de sneeuw in NL, en daarna broerlief. Was erg gezellig en als toerist zie je de stad toch weer heel anders:)
Voor kerst en oud&nieuw terugkomen naar Nederland had meer voeten in aarde: na een lange dag op het vliegveld, waarbij we van de ene naar de andere kant van dit enorme complex werden gestuurd, werd uiteindelijk onze vlucht gecancelled. We werden echter keurig door Easyjet bij een dichtbijgelegen hotel afgezet, waar we van een buffet konden eten, waarna we erachter kwamen dat deze kamers normaal ruim €400 per nacht kosten!! Door het thuisfront gelukkig een andere vlucht geboekt, waardoor we eerst kerstdag alsnog naar Nederland konden vliegen:)
Erg leuk om iedereen weer even te zien en horen, maar na 10 dagen glibberen en bibberen had ik best weer zin in het zonnige Rome!
En voor je het weet ben je daar ook weer aan gewend...wakker worden door het geluid van toeterende auto's en drie soorten sirenes door elkaar. Van huis naar de tram maar te voet, want de bussen rijden zonder schema en zijn in deze tijd van het jaar overvol. De torenhoge stoepranden zullen de voetgangers wel moeten moeten beschermen tegen de Italiaanse rijstijl? Al wachtend op de tram wordt mij 2x om geld of eten gevraagd. Ik kan het ze niet kwalijk nemen nu ik weet hoe moeilijk (onmogelijk) het hier is om aan een werk- en verblijfsvergunning te komen, al zou je 60 uur per week willen werken. Eenmaal in de tram begint direct iemand accordeon te spelen, aangevuld door een heel orkest uit de radio die 'ie bij zich draagt. Ergens vind ik nog een muntje in m'n zak: hij probeert er tenminste wat voor te doen. Voor school nog even een telefoonkaart kopen zit er niet in, want de winkel zit al dicht. Siësta 13.00-16.00u. Ik zie op mijn horloge dat het inderdaad 12.40u is, zo precies komt het hier niet. Maar de tijd heb ik ook hard nodig, want tevens het laatste stuk moet ik te voet doen, aangezien de weg afgezet is voor een manifestatie. Ze weten zelf bijna niet meer waar ze tegen demonstreren, maar volgens mijn docent "kan je altijd beter demonstreren dan stilzitten". Als ik onbegrijpend verzucht "Pff..Italianen.." wordt ik streng gecorrigeerd "ROOOMANEN!" Oja.
Zo leren we elke dag wat, vooral ik, omdat we in de meeste lessen over kunst en literatuur moeten praten (niet echt mijn ding). In spelletjes ben ik gelukkig wel goed: gister in de vertolking van een Italiaanse Martin Luther King jr. toch maar weer mooi "een plekje in de luchtballon om het onbewoond eiland te verlaten" gewonnen;)
Morgen 'tortilla di patate' eten bij m'n Spaanse ex-huisgenoot en dan breekt maandag week 17 hier alweer aan..!